blandning (język szwedzki) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) mieszanina[1]
odmiana:
(1.1) en blandning, blandningen, blandningar, blandningarna
przykłady:
(1.1) En lösning är en blandning av ämnen.Roztwór jest mieszanką substancji.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. blanda
rzecz. blandare
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 65.