blamować się (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[blãˈmɔvaʨ̑‿ɕɛ], AS[blãmovać‿śe], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.denazal.zestr. akc.
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) kompromitować się
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ośmieszać się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. blamowanie n, blamaż
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. sich blamieren z franc. blâmer (ganić)[1]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kompromitować się
źródła:
  1. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 35.