bladziutki

bladziutki (język polski)

wymowa:

IPA: [blaˈʥ̑utʲci], AS: [blaʒ́utʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zdrobn. od: blady

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	bladziutki		bladziutka	bladziutkie	bladziutcy	bladziutkie
dopełniacz	bladziutkiego		bladziutkiej	bladziutkiego	bladziutkich
celownik	bladziutkiemu		bladziutkiej	bladziutkiemu	bladziutkim
biernik	bladziutkiego	bladziutki	bladziutką	bladziutkie	bladziutkich	bladziutkie
narzędnik	bladziutkim		bladziutką	bladziutkim	bladziutkimi
miejscownik	bladziutkim		bladziutkiej	bladziutkim	bladziutkich
wołacz	bladziutki		bladziutka	bladziutkie	bladziutcy	bladziutkie

przykłady:

(1.1) Tegoroczna edycja memoriału była bladziutka, marniutka, a przede wszystkim toczyła się przy maleńkim zainteresowaniu publiczności.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bledziutki

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bladość ż, bladawość ż, blednica ż, bladaczka ż, blednięcie n, zblednięcie n, poblednięcie n

czas. blednąć ndk., zblednąć dk., poblednąć dk.

przym. blady, bladawy, bledziutki

przysł. blado, bladawo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• ukraiński: (1.1) бліденький

źródła: