blíða

blíða (język islandzki)

wymowa:

IPA: [ˈb̥liːða]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) łagodność, subtelność

(1.2) miłość, afekt

(1.3) ładna pogoda

odmiana:

(1) lp blíð|a, ~u, ~u, ~u (~an, ~una, ~unni, ~unnar)

przykłady:

(1.3) Gestir njóta blíðunnar við undirspil lifandi tónlistar. (skagafjordur.com) → Goście cieszą się wspaniałą pogodą i muzyką w wykonaniu zespołu.

składnia:

kolokacje:

(1.3) sól og bliða → piękna pogoda

synonimy:

(1.1) mildi

(1.2) ástúð

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. blíðalogn, blíðlyndi

przym. blíðlyndur, blíður

przysł. blíðlega

związki frazeologiczne:

selja blíðu sína • í blíðu og stríðu

etymologia:

st.nord. blíða → („łagodność, wdzięk”) << pragerm. *blīþīn

por. ang. blithe, goc. 𐌱𐌻𐌴𐌹𐌸𐌴𐌹 (bleiþei)

uwagi:

źródła: