blæk

blæk (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) atrament

(1.2) tusz

odmiana:

(1.1) et blæk, blækket, blm

przykłady:

(1.1) Jeg skriver altid med grønt blæk. → Zawsze piszę zielonym atramentem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

blækhus → kałamarz

etymologia:

st.ang. blæc

por. far. blekk n, isl. blek n, nbk. blekk n, nn. blekk n, szw. bläck n

uwagi:

źródła: