bjåu̯lï bȯu̯g

bjåu̯lï bȯu̯g (język słowiński)

wymowa:

bjǻu̯lï bȯ́u̯g

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) Bóg; dosł. biały bóg

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bȯ́u̯g

antonimy:

(1.1) čǻrnï bȯ́u̯g

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bȯu̯g m

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *bělъ bogъ; por. dial. pol. Bioły Bóg → dobry duch, dial. serb. бели бог → dola, dial. bułg. бял бог → szczęscie, powodzenie

uwagi:

źródła: