bizonyít (język węgierski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) dowodzić / dowieść, udowadniać / udowodnić
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bizonyság, bizonyosság, bizonyítás, bizonyíték, bizonyítvány, bizonylat
czas. bizonygat, bizonyul, bizonylatol
przym. bizonyos, bizonyító, bizonyított, bizonyítható
przysł. bizony, bizonnyal, bizonyára, bizonyosan
związki frazeologiczne:
etymologia:
węg. bizony + -ít
uwagi:
zobacz też: bebizonyítrábizonyít
źródła: