biszkopt

biszkopt (język polski)

biszkopt (1.1)

biszkopty (2.1)

wymowa:

IPA: [ˈbʲiʃkɔpt], AS: [bʹiškopt], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) lekkie, suche ciasto używane do wyrobów cukierniczych; zob. też ciasto biszkoptowe w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub męskozwierzęcy

(2.1) kulin. ciastko z biszkoptu (1.1)

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(3.1) środ. harc. nowy harcerz, bez stopnia, przed Przyrzeczeniem Harcerskim

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	biszkopt	biszkopty
dopełniacz	biszkoptu	biszkoptów
celownik	biszkoptowi	biszkoptom
biernik	biszkopt	biszkopty
narzędnik	biszkoptem	biszkoptami
miejscownik	biszkopcie	biszkoptach
wołacz	biszkopcie	biszkopty

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	biszkopt	biszkopty
dopełniacz	biszkopta / biszkoptu	biszkoptów
celownik	biszkoptowi	biszkoptom
biernik	biszkopt / biszkopta	biszkopty
narzędnik	biszkoptem	biszkoptami
miejscownik	biszkopcie	biszkoptach
wołacz	biszkopcie	biszkopty

przykłady:

(1.1) Do biszkoptu potrzebnych będzie pięć jajek.

(1.1) Upiekłam dwa biszkopty, teraz muszę poprzekładać je masami.

(2.1) Zrobić sernik na zimno na biszkoptach czy na herbatnikach?

składnia:

kolokacje:

(1.1) upiec biszkopt

(2.1) opakowanie biszkoptów

synonimy:

(1.1) biskwit

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zdrobn. biszkopcik

przym. biszkoptowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) biszkokt < łac. bis coctus 'pieczony dwa razy', forma biszkopt powstała prawdop. pod wpływem wyrazu kopcić, żeby uniknąć dwóch k w jednym słowie

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) sponge cake; (2.1) biscuit
• białoruski: (1.1) бісквіт m
• bułgarski: (1.1) пандишпан m
• nowogrecki: (2.1) μπισκότο n
• rosyjski: (1.1) бисквит m
• ukraiński: (1.1) бісквіт m

źródła: