biszkopt (1.1)
 
biszkopty (2.1)
wymowa:
IPA[ˈbʲiʃkɔpt], AS[bʹiškopt], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) cuk. spoż. lekkie, suche ciasto używane do wyrobów cukierniczych; zob. też ciasto biszkoptowe w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

(2.1) kulin. ciastko z biszkoptu (1.1)

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(3.1) środ. harc. nowy harcerz, bez stopnia, przed Przyrzeczeniem Harcerskim
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Do biszkoptu potrzebnych będzie pięć jajek.
(1.1) Upiekłam dwa biszkopty, teraz muszę poprzekładać je masami.
(2.1) Zrobić sernik na zimno na biszkoptach czy na herbatnikach?
składnia:
kolokacje:
(1.1) upiec biszkopt • biszkopt genueński
(2.1) opakowanie biszkoptów
synonimy:
(1.1) biskwit
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) biszkopt genueński
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. biszkopcik
przym. biszkoptowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) st.pol. biszkokt < łac. bis coctuspieczony dwa razy[2], forma biszkopt powstała prawdop. pod wpływem wyrazu kopcić, żeby uniknąć dwóch k w jednym słowie[3]
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Hasło „biszkopt” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
  3. Zapytania i odpowiedzi, „Poradnik Językowy” nr 3/1906, s. 38.