bileter (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[bʲiˈlɛtɛr], AS[bʹileter], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pracownik teatru, kina itp. kontrolujący bilety przy wejściu
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Bileter nie chciał nas wpuścić, bo okazało się, że zapomnieliśmy biletów.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bilet m, bilecik m
forma żeńska bileterka ż
przym. biletowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
tłumaczenia:
źródła: