bilateralny

bilateralny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌbʲilatɛˈralnɨ], AS: [bʹilateralny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dwustronny

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	bilateralny		bilateralna	bilateralne	bilateralni	bilateralne
dopełniacz	bilateralnego		bilateralnej	bilateralnego	bilateralnych
celownik	bilateralnemu		bilateralnej	bilateralnemu	bilateralnym
biernik	bilateralnego	bilateralny	bilateralną	bilateralne	bilateralnych	bilateralne
narzędnik	bilateralnym		bilateralną	bilateralnym	bilateralnymi
miejscownik	bilateralnym		bilateralnej	bilateralnym	bilateralnych
wołacz	bilateralny		bilateralna	bilateralne	bilateralni	bilateralne

przykłady:

(1.1) Ta umowa jest bilateralna.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dwustronny, obustronny, obopólny, wzajemny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. lateralizacja ż, bilateralizm m, bilateralność ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. bi + lateralis (dwu- + boczny) od łac. latus (bok, strona)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bilateral
• duński: (1.1) bilateral, tosidet
• francuski: (1.1) bilatéral
• interlingua: (1.1) bilateral
• słowacki: (1.1) bilaterálny
• ukraiński: (1.1) білатеральний
• węgierski: (1.1) bilaterális

źródła: