Wikisłownik

bijok

bijok (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) daw. roln. gw. (Śląsk Cieszyński i Zaolzie)[1][2][3] górna część cepa
(1.2) gw. (Śląsk Cieszyński i Zaolzie) awanturnik, ktoś skory do bójek
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: awanturnik, pieniacz
źródła:
  1. ↑ Cieszyński słownik gwarowy, Józef Golec, Macierz Ziemi Cieszyńskiej, Cieszyn 1989.
  2. ↑ Zachodniocieszyński słownik gwarowy, Władysław Milerski, Polski Związek Kulturalno-Oświatowy w Republice Czeskiej, Czeski Cieszyn 2009, ISBN 978-80-87281-02-4.
  3. ↑ Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.

bijok (język wilamowski) edytuj

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zarobek
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. bejac
uwagi:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=bijok&oldid=8216594”