bigosować (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) przest. pot. rąbać, siekać, robić z kogoś bigos[1], przen. wywoływać burdę, zamieszanie, robić publiczny zamęt
odmiana:
przykłady:
(1.1) Dawajcie go nam sam! – krzyczał Migurski – wnet go tu będziem bigosowali[2].
(1.1) Jak pochwycę szabelkę damascenkę, jak jednego wytnę w mordę, tego w szyję, tego w rękę, jak ich zacznę bigosować[3].
(1.1) Czterdzieści tysięcy szabel zabłysło w słońcu, czterdzieści tysięcy gardzieli poczęło ryczeć: „Śmierć Wittembergowi!” – „Dawajcie go sam!” – „Bigosować! bigosować!”[4]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bigosowanie n, bigos mrz, bigosik mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
od siekaniny szablami nasuwającej skojarzenie z przyrządzaniem bigosu
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „bigosować” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, t. 2, rozdz. VII.
  3. Artur Oppman (Or-Ot), Wyprawa na sejmik. W Monologi i deklamacje II (z raptularza Zagłoby), Warszawa 1902.
  4. Henryk Sienkiewicz, Potop, t. 3, rozdz. XIV.