biglować (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) gw. (Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk, Zaolzie, Śląsk Opolski i ziemia lubliniecka)[1][2][3][4] prasować
(1.2) sprzątać, robić porządki
(1.3) gw. (Zaolzie)[5] bić
odmiana:
(1.2) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) (gw.) Nyśka, biglujesz mi ta westa?Agnieszko, prasujesz mi kamizelkę czy nie?
(1.2) Co ty tak biglujesz ten pokój? – gości się spodziewasz?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1)
rzecz. biglowani n
(1.2)
rzecz. biglowanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. bügeln[1]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: prasować
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: sprzątać
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: bić
źródła:
  1. 1,0 1,1 Barbara i Adam Podgórscy, Słownik gwar śląskich, Wydawnictwo KOS, Katowice 2008, ISBN 978-83-60528-54-9, s. 38.
  2. Cieszyński słownik gwarowy, Józef Golec, Macierz Ziemi Cieszyńskiej, Cieszyn 1989.
  3. Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.
  4. Mały słownik gwary śląskiej, w: Marek Szołtysek, Górny Śląsk. Przewodnik po regionie, Bielsko-Biała 2005, s. 247-306, ISBN 83-7304-461-2.
  5. Zachodniocieszyński słownik gwarowy, Władysław Milerski, Polski Związek Kulturalno-Oświatowy w Republice Czeskiej, Czeski Cieszyn 2009, ISBN 978-80-87281-02-4.