bifenyl
bifenyl (język czeski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bifenyl bifenyly dopełniacz bifenylu bifenylů celownik bifenylu bifenylům biernik bifenyl bifenyly wołacz bifenyle bifenyly miejscownik bifenylu bifenylech narzędnik bifenylem bifenyly
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
bifenyl (język duński) edytuj
- wymowa:
- Dania: [ˈbifeˌnyˀl]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) bifenyl
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
bifenyl (język słowacki) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bifenyl bifenyly dopełniacz bifenylu bifenylov celownik bifenylu bifenylom biernik bifenyl bifenyly miejscownik bifenyle bifenyloch narzędnik bifenylom bifenylmi
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „bifenyl” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.