bierzmować (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[bʲjɛʒˈmɔvaʨ̑], AS[bʹi ̯ežmovać], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dwuaspektowy

(1.1) rel. udzielać sakramentu bierzmowania
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Dzisiaj biskup Jan będzie bierzmować młodzież.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bierzmowanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
czes. biřmovat < niem. firmen < łac. firmare, łac. confirmare[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „bierzmować” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.