biedactwo (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) ze współczuciem: jednostka biedna lub nieszczęśliwa
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Polityk twierdzi oczywiście, że został źle zrozumiany. Biedactwo!
(1.1) Ten kot ma tylko jedno oko. Chodź zobacz to jednookie biedactwo!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. biedota ż, bieda ż, biedak m, biedaczka ż, biedny mos, biedaczek mos, biedaczyna ż/mos
czas. biednieć, zbiednieć
przym. biedny
przysł. biednie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: