bidule (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[bʲiˈdulɛ], AS[bʹidule], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, forma fleksyjna

(1.1) M., B. i W. lm od: bidula
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

bidule (język francuski) edytuj

wymowa:
(1.1) IPA/bi.dyl/
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pot. wihajster, rzecz[1]
odmiana:
(1.1) lp bidule; lm bidules
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) chose
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Anna Jedlińska, Ludwik Szwykowski, Jerzy Tomalak, Kieszonkowy słownik francusko-polski, polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2004, ISBN 83-214-0938-5.