bidon (język polski) edytuj

 
czerwony bidon (1.1)
wymowa:
IPA[ˈbʲidɔ̃n], AS[bʹidõn], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) butelka na płyny konsumpcyjne zakładana na ramę rowerową; zob. też bidon rowerowy w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na wycieczkę rowerową wziąłem ze sobą bidon wypełniony napojem energetyzującym.
składnia:
kolokacje:
(1.1) plastikowy / metalowy bidon • bidon z wodą / napojempić z bidonu
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. bidonowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc.[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stefan Wiertlewski, Grindowanie na pegach, czyli o zapożyczeniach angielskich w socjalnej odmianie języka, w: Język. Komunikacja. Informacja 1/2006 pod red. P. Nowaka i P. Nowakowskiego, s. 68.

bidon (język francuski) edytuj

wymowa:
IPA/bi.dɔ̃/
?/i ?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bańka
odmiana:
(1.1) lp bidon; lm bidons
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: