białostoczanin
białostoczanin (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˌbʲjawɔstɔˈʧ̑ãɲĩn], AS: [bʹi ̯au̯ostočãńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Białegostoku[1]
- (1.2) osoba pochodząca z Białegostoku, urodzona w Białymstoku
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik białostoczanin białostoczanie dopełniacz białostoczanina białostoczan celownik białostoczaninowi białostoczanom biernik białostoczanina białostoczan narzędnik białostoczaninem białostoczanami miejscownik białostoczaninie białostoczanach wołacz białostoczaninie białostoczanie depr. M. i W. lm: (te) białostoczany[2]
- przykłady:
- (1.1) Tłumy białostoczan oraz turystów odwiedziły podbiałostocki skansen[3]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wybitny / znany białostoczanin • szanowni / drodzy białostoczanie!
- (1.2) rodowity białostoczanin • białostoczanin z krwi i kości / z urodzenia / z dziada pradziada
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkaniec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Białystok m, Białostocczyzna ż, Białostocczanin mos, Białostocczanka ż
- forma żeńska białostoczanka ż
- przym. białostocki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[4].
- tłumaczenia:
- esperanto: (1.1) bjalistokano
- rosyjski: (1.1) белостокец m; (1.2) белостокец m
- źródła:
- ↑
Hasło „białostoczanin” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „białostoczanin” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Artur Gawełkierownik Białostockiego Muzeum Wsi, 09/07/2009, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
