biało-czerwony (1.1) autobus
 
biało-czerwony (2.1)
wymowa:
IPA[ˌbʲjawɔ‿t͡ʃɛrˈvɔ̃nɨ], AS[bʹi ̯au̯o‿červõny], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.i → j , ?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) taki, który ma dwa kolory: biały i czerwony
(1.2) przen. polski, dotyczący Polski, związany z reprezentacją Polski

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) środ. sport. reprezentant Polski
odmiana:
(1.1-2)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Ze względu na bezpieczeństwo wysokie kominy maluje się w poprzeczne biało-czerwone pasy, aby były dobrze widoczne z daleka.
(2.1) W środowy wieczór do kadry biało-czerwonych dołączył kolejny zawodnik.
(2.1) Skład biało-czerwonych zdecydowanie odbiegał od optymalnego, natomiast rywale do Chicago przyjechali w najmocniejszym zestawieniu, z kadrą naszpikowaną medalistami ostatnich mistrzostw świata i igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro.[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) flaga biało-czerwona
synonimy:
(1.1) czerwono-biały
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) dwukolorowy, dwubarwny
hiponimy:
holonimy:
(1.1) biały, czerwony
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. biały + -o- + czerwony
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: