biało-

biało- (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

temat słowotwórczy

(1.1) pierwszy człon przymiotników złożonych wskazujący na biały odcień barwy określonej przez drugi człon złożenia

(1.2) pierwszy człon przymiotników złożonych wskazujący na białą barwę jednej lub wielu części wielobarwnej całości

(1.3) pierwszy człon przymiotników złożonych wskazujący na białą barwę tego, co nazywa drugi, rzeczownikowy człon złożenia

(1.4) pierwszy człon rzeczowników złożonych wskazujący na biały kolor tego, co nazywa drugi człon złożenia

odmiana:

(1.1-4) nieodm.

przykłady:

(1.1) białobrązowy • białoszary • białozielony

(1.2) biało-czarny • biało-czerwony • biało-niebieski • biało-szary

(1.3) białobrody • białogrzywy • białoogonowy • białoskóry • białowłosy

(1.4) białobrzuszek • białogłowa • białogwardzista

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. biel ż

przysł. biało

przym. białawy

czas. bielić

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. biały

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.3) бело-
• ukraiński: (1.3) біло-

źródła: