biała plama (język polski) edytuj

wymowa:
?/i ?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński

(1.1) plama koloru białego
(1.2) niezbadany, nieoznaczony lub bardzo słabo skomunikowany obszar na mapie[1]
(1.3) przen. nieznany, niezbadany obszar w jakiejś dziedzinie
(1.4) przen. przemilczane lub ukrywane ze względów politycznych fragmenty historii czy zjawiska historyczne[2], t. określenie wydarzenia lub zjawiska objętego w PRL cenzurą, zakazem publikacji[1]
odmiana:
(1.1-4) związek zgody;
przykłady:
(1.1) Gęś białoczelna to ptak z grupy gęśców, dość liczna w Polsce podczas przelotów. Ma charakterystyczną białą plamę na czole[3].
(1.2) Widać, że Polska stała się na mapie kolejowej białą plamą[4].
(1.2) Ubolewa, że jego miejscowość wciąż jest białą plamą w planie PPK[5].
(1.3) Niestety, jest to (…) biała plama literatury przedmiotu, zwłaszcza wobec ogromnych trudności uporządkowania epistemologicznego nauk o zarządzaniu[6].
(1.4) Ostatnio w Polsce modne stało się słowobiała plama". Padło ono po raz pierwszy w komunikacie o rozmowach Jaruzelskiego z Gorbaczowem w Moskwie wiosną 1987 roku. Była w nim mowa o przemilczeniach (…)[7].
(1.4) W opublikowanych notatkach zabrakło jednak informacji o rozmowach z gen. W. Jaruzelskim (…). To była dziwnabiała plamaw chronologicznym zapisie czynności. Nie jest wykluczone, że niektóre kartki zeszytu zostały przez Anoszkina usunięte, bo ujawnienie pewnych zapisów mogło być dla marszałka nader kłopotliwe (…)[8].
(1.4) Wszelako trzeba żyć w prawdzie o przeszłości, wypełniać białe plamy i rozpraszać wątpliwości[9].
składnia:
kolokacje:
(1.1) biała plama na czole krowy / konia / gęsi / psa / kota • biała plama na skórze / u nasady dzioba
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.2-4) zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Andrzej Krupa, Prawie biała księga polskiej sceny politycznej, s. 156.
  2. edupedia.pl
  3. medianauka.pl
  4. zm.org.pl
  5. 24tp.pl
  6. Tadeusz Gospodarek, Aspekty złożoności i filozofii nauki w zarządzaniu, WWSZiP, s. 279.
  7. Kultura, 1988, s. 73.
  8. tygodnikprzeglad.pl
  9. wprost.pl