bezzasadny

bezzasadny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌbɛzːaˈsadnɨ], AS: [be•zasadny], zjawiska fonetyczne: akc. pob.• gemin. ^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który nie ma racji bytu; nieuzasadniony, bezpodstawny, nieusprawiedliwiony

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	bezzasadny		bezzasadna	bezzasadne	bezzasadni	bezzasadne
dopełniacz	bezzasadnego		bezzasadnej	bezzasadnego	bezzasadnych
celownik	bezzasadnemu		bezzasadnej	bezzasadnemu	bezzasadnym
biernik	bezzasadnego	bezzasadny	bezzasadną	bezzasadne	bezzasadnych	bezzasadne
narzędnik	bezzasadnym		bezzasadną	bezzasadnym	bezzasadnymi
miejscownik	bezzasadnym		bezzasadnej	bezzasadnym	bezzasadnych
wołacz	bezzasadny		bezzasadna	bezzasadne	bezzasadni	bezzasadne

przykłady:

(1.1) Nie jest to złośliwość bezzasadna, gdy się zważy różne samochwalcze okrzyki filozofa, który się mianował prorokiem nadchodzącego czasu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) nieuzasadniony

antonimy:

(1.1) zasadny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bezzasadność ż

przysł. bezzasadnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) беспадстаўны
• francuski: (1.1) injustifié

źródła: