bezprecedensowy (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) książk. bez precedensu
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ten personalny atak na 59-letniego Janukowycza według komentatorów ukraińskiej sceny politycznej był bezprecedensowy[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) bezprecedensowy atak • bezprecedensowy charakter czegoś • bezprecedensowa decyzja / sprawa • bezprecedensowe przedsięwzięcie / wydarzenie
synonimy:
(1.1) bezprzykładny, jedyny w swoim rodzaju, niebywały, pierwszy, wyjątkowy
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) rzadki
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bezprecedensowość ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Łukasz Słapek, Polska The Times, 02/02/2010, Narodowy Korpus Języka Polskiego.