bezprawie
bezprawie (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) polit. stan, w którym nie są ustanowione lub przestrzegane normy prawne
- (1.2) praw. czyn bezprawny
- odmiana:
- (1.1) blm[1];
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bezprawie bezprawia dopełniacz bezprawia bezprawi celownik bezprawiu bezprawiom biernik bezprawie bezprawia narzędnik bezprawiem bezprawiami miejscownik bezprawiu bezprawiach wołacz bezprawie bezprawia - (1.2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bezprawie bezprawia dopełniacz bezprawia bezprawi / daw. bezprawiów[1] celownik bezprawiu bezprawiom biernik bezprawie bezprawia narzędnik bezprawiem bezprawiami miejscownik bezprawiu bezprawiach wołacz bezprawie bezprawia
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) anarchia, samowola, warcholstwo
- (1.2) bezprawność, nadużycie, nielegalność
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) bezład, chaos, dezorganizacja, nieporządek
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bezprawność ż
- przym. bezprawny
- przysł. bezprawnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) illegality, unlawfulness, anomie, anomy; (1.2) lawlessness, anarchy
- czeski: (1.2) bezpráví n
- francuski: (1.2) illégalité ż
- hiszpański: (1.2) ilegalidad ż
- niemiecki: (1.1) Gesetzlosigkeit ż; (1.2) Illegalität ż, Gesetzwidrigkeit ż, Ungesetzlichkeit ż
- portugalski: (1.2) ilegalidade ż
- słoweński: (1.1) brezzakonje n; (1.2) nezakonitost ż, nelegalnost ż
- włoski: (1.2) illegalità ż
- źródła: