bezpotomny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌbɛspɔˈtɔ̃mnɨ], AS[bespotõmny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niemający potomstwa, dzieci
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Jednocześnie w wypadku bezpotomnej śmierci Jagiełły, strona polska zobowiązała się nie wybierać monarchy, będącego zarazem wielkim księciem litewskim, bez zgody Litwinów[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) bezpotomna śmierć
synonimy:
(1.1) bezdzietny
antonimy:
(1.1) wielodzietny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bezpotomność ż
przysł. bezpotomnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: bezdzietny
źródła:
  1. Polskie dzieje od czasów najdawniejszych do współczesności, Alicja Dybkowska, Jan Żaryn, Małgorzata Żaryn, 1996 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.