bezogonkowy

bezogonkowy (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌbɛzɔɡɔ̃ŋˈkɔvɨ], AS: [bezogõŋkovy], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk- • akc. pob.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) bot. niemający ogonka, wyrastający bezpośrednio z gałązki

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	bezogonkowy		bezogonkowa	bezogonkowe	bezogonkowi	bezogonkowe
dopełniacz	bezogonkowego		bezogonkowej	bezogonkowego	bezogonkowych
celownik	bezogonkowemu		bezogonkowej	bezogonkowemu	bezogonkowym
biernik	bezogonkowego	bezogonkowy	bezogonkową	bezogonkowe	bezogonkowych	bezogonkowe
narzędnik	bezogonkowym		bezogonkową	bezogonkowym	bezogonkowymi
miejscownik	bezogonkowym		bezogonkowej	bezogonkowym	bezogonkowych
wołacz	bezogonkowy		bezogonkowa	bezogonkowe	bezogonkowi	bezogonkowe

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) liść bezogonkowy

synonimy:

(1.1) siedzący

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) sésil, sin peciolo
• nowogrecki: (1.1) άμισχος

źródła: