bezkrytyczny

bezkrytyczny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌbɛskrɨˈtɨt͡ʃnɨ], AS: [beskrytyčny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• akc. pob. ^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pozbawiony krytyki, całkowicie coś akceptujący bez słowa sprzeciwu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	bezkrytyczny		bezkrytyczna	bezkrytyczne	bezkrytyczni	bezkrytyczne
dopełniacz	bezkrytycznego		bezkrytycznej	bezkrytycznego	bezkrytycznych
celownik	bezkrytycznemu		bezkrytycznej	bezkrytycznemu	bezkrytycznym
biernik	bezkrytycznego	bezkrytyczny	bezkrytyczną	bezkrytyczne	bezkrytycznych	bezkrytyczne
narzędnik	bezkrytycznym		bezkrytyczną	bezkrytycznym	bezkrytycznymi
miejscownik	bezkrytycznym		bezkrytycznej	bezkrytycznym	bezkrytycznych
wołacz	bezkrytyczny		bezkrytyczna	bezkrytyczne	bezkrytyczni	bezkrytyczne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) bezkrytyczny zachwyt

synonimy:

(1.1) łatwowierny, naiwny, ufny, prostoduszny

antonimy:

(1.1) krytyczny, sceptyczny, podejrzliwy

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) bałwochwalczy, dogmatyczny, fanatyczny, pochlebczy, zaślepiony, zapatrzony

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bezkrytyczność ż, bezkrytycyzm m

przysł. bezkrytycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) uncritical
• białoruski: (1.1) некрытычны
• bułgarski: (1.1) безкритичен
• duński: (1.1) kritikløs, ukritisk
• niemiecki: (1.1) unkritisch, kritiklos
• norweski (bokmål): (1.1) ukritisk
• norweski (nynorsk): (1.1) ukritisk
• rosyjski: (1.1) некритичный
• szwedzki: (1.1) kritiklös
• ukraiński: (1.1) некритичний
• węgierski: (1.1) kritikátlan

źródła: