bezkresny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[bɛsˈkrɛsnɨ], AS[beskresny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który nie ma kresu (końca)
(1.2) bardzo rozległy; wydający się pozbawionym granic
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) A przecież w dzikich ostępach górskich i na bezkresnych obszarach pustynnych łatwo było zabłądzić lub wpaść w zasadzkę rozbójniczych Beduinów[1].
składnia:
kolokacje:
(1.2) bezkresny ocean • bezkresna pustynia
synonimy:
(1.1) wieczny, nieskończony, bezgraniczny
(1.2) obszerny
antonimy:
(1.1) skończony
(1.2) ciasny, wąski, ograniczony
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bezkres m, bezkresność ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zenon Kosidowski, Opowieści biblijne, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.