bezkarnie

bezkarnie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przysłówek sposobu

(1.1) w sposób unikający przykrych konsekwencji, bez kary

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) W jacuzzi można sobie bezkarnie puszczać bąki.

(1.1) Wandale w Nowej Hucie czują się bezkarnie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bezkarność ż

przym. bezkarny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) беспакарана, бяскарна
• bułgarski: (1.1) безнаказано
• duński: (1.1) straffrit
• niemiecki: (1.1) straffrei, straflos, ungestraft
• rosyjski: (1.1) безнаказанно
• ukraiński: (1.1) безкарно

źródła: