bezhołowie (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌbɛsxɔˈwɔvʲjɛ], AS[besχou̯ovʹi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.akc. pob.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) pot. brak organizacji, dyscypliny, porządku, spowodowane brakiem kierownictwa (głowy) lub bezmyślnością
odmiana:
(1.1) blm[1],
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) kompletne / totalne / zupełne bezhołowie • gdzieś króluje / panuje bezhołowie
synonimy:
(1.1) anarchia, chaos, bezład, rozprzężenie, rozprężenie, zamieszanie, nieład
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
ukr. безголов'я[1]; zobacz też: białor. безгалоўе
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „bezhołowie” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.