bezecność

bezecność (język polski) edytuj

wymowa:: ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. cecha tego, co bezecne; cecha tych, którzy są bezecni

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bezecność	bezecności
dopełniacz	bezecności	bezecności
celownik	bezecności	bezecnościom
biernik	bezecność	bezecności
narzędnik	bezecnością	bezecnościami
miejscownik	bezecności	bezecnościach
wołacz	bezecności	bezecności

przykłady:

składnia:: (1.1) bezecność + D.

kolokacje:

synonimy:: (1.1) niecność, podłość, nikczemność

antonimy:

hiperonimy:: (1.1) cecha, wada

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. bezeceństwo n, bezecnik m, bezecnica ż; przym. bezecny; przym. bezecnie; przysł. bezecnie

związki frazeologiczne:

etymologia:: (1.1) pol. bezecny + -ość

uwagi:: Formy potencjalne liczby mnogiej w tabeli odmiany zostały podane za Słownikiem gramatycznym języka polskiego^[1]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego^[2]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.

tłumaczenia:

źródła:

↑ Hasło „bezecność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=bezecność&oldid=7722893”