bezděčný
bezděčný (język czeski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˈbɛzɟɛt͡ʃniː]
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) odruchowy, mimowolny, nieświadomy, bezwiedny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m żw m nżw ż n m żw m nżw ż n mianownik bezděčný bezděčná bezděčné bezděční bezděčné bezděčná dopełniacz bezděčného bezděčné bezděčného bezděčných celownik bezděčnému bezděčné bezděčnému bezděčným biernik bezděčného bezděčný bezděčnou bezděčné bezděčné bezděčná wołacz bezděčný bezděčná bezděčné bezděční bezděčné bezděčná miejscownik bezděčném bezděčné bezděčném bezděčných narzędnik bezděčným bezděčnou bezděčným bezděčnými nie stopniuje się
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bezděčnost
- przysł. bezděčně, bezděky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: