bezbożnictwo (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌbɛzbɔʒʲˈɲiʦ̑tfɔ], AS[bezbožʹńictfo], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) przest. postawa negująca istnienie Boga
odmiana:
(1.1) blm
przykłady:
(1.1) Zbudowany na niesprawiedliwości, oszustwie, bezbożnictwie, deprawacjiludożerczy system kapitalizmu państwowego doprowadził bogaty do niedawna kraj do zupełnej ruiny (…)[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ateizm, ateuszostwo, bezbożeństwo, bezbożność
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bezbożeństwo n, bezbożność ż, bezbożnik m, bezbożnica ż
przym. bezbożny
przysł. bezbożnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Odezwa episkopatu greckokatolickiego z 24 lipca 1933 r. pt. Ukraina w przedśmiertnych konwulsjach, Ukraiński Greckokatolicki Episkopat galicyjskiej prowincji w sprawie wypadków na Wielkiej Ukrainie do wszystkich ludzi dobrej woli w: Roman Wysocki Postawa społeczności ukraińskiej w Drugiej Rzeczypospolitej wobec "wielkiego głodu" na Ukrainie w latach 1932-1933, s. 457, Lublin, 2005.