bewohnen (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[bəˈvoːnən]
?/i ?/i
znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) zamieszkiwać, zamieszkać, mieszkać
odmiana:
(1.1)[1] bewohnen (bewohnt), bewohnte, bewohnt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Bewohnen n, Bewohnung ż, Bewohnerschaft ż, Bewohner m, Bewohnerin ż
przym. bewohnt
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: wohnenabwohnenanwohnenauseinenderwohnenbewohnenbeiwohneneinwohnenverwohnenzusammenwohnen
źródła: