bevollmächtigen (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[bəˈfɔlˌmɛçtɪɡn̩]
?/i ?/i
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) udzielać pełnomocnictwa, udzielić pełnomocnictwa, upoważniać, upoważnić
odmiana:
(1.1)[1] bevollmächtigen (bevollmächtigt), bevollmächtigte, bevollmächtigt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Bevollmächtigen n, Bevollmächtigung ż, Bevollmächtigter m, Bevollmächtigte ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: mächtigenbemächtigenbevollmächtigenermächtigen
źródła: