wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) log. dowód
(1.2) praw. dowód
(1.3) dowód (oznaka, potwierdzenie)
odmiana:
(1) et bevis, beviset, beviser, bevisene lub et bevis, beviset, bevis, bevisa
przykłady:
(1.1) En amerikansk fysiker har lagt fram et matematisk bevis for at verden ikke ble skapt sju dager.Pewien amerykański fizyk przedstawił dowód matematyczny na to, że świat nie został stworzony w ciągu siedmiu dni.
(1.2) Saken er henlagt grunn av bevisets stilling.Sprawę oddalono z braku dowodów.
(1.3) Utdanning er et bevis at du kan lære[1]. → Wykształcenie jest dowodem na to, że człowiek potrafi się uczyć.
składnia:
kolokacje:
(1.2) å føre bevis for sin uskyldprzedstawić dowody swojej niewinności, udowodnić swoją niewinność
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. bevise
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) dowód, świadectwo[1]
odmiana:
(1.1) ett bevis, beviset, bevis, bevisen
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) vigselbevis
synonimy:
(1.1) prov
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. bevisa
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen