Wikisłownik

beundran

wymowa:
ⓘ ⓘ
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) podziw[1][2]
(1.2) uwielbienie[2]
odmiana:
(1.1-2) blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) beundransvärd
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. beundrare, beundrarinna
czas. beundra
związki frazeologiczne:
(1.1) sällskap för inbördes beundran
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
  2. 1 2 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 60.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=beundran&oldid=6547701”