betvinga (język szwedzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) (o walce, często z użyciem siły) pokonać, poskromić, ujarzmić
(1.2) przen. (np. o uczuciach) przemóc, zmóc, ujarzmić, stłumić
(1.3) przen. (np. uczuciowo) zniewalać, uwodzić, oczarowywać, urzekać
odmiana:
(1.1) att betvinga, betvingar, betvingade, betvingat, betvinga! ; pres. part. betvingande, perf. part. betvingad
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) övervinna, besegra, kuva, underkuva
(1.2) tygla, behärska, bemästra, tämja
(1.3) överväldiga, hänföra
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. betvingande
związki frazeologiczne:
etymologia:
szw. be- + tvingaprzedrostek ukonkretniający + zmuszać
uwagi:
źródła: