bestanden

bestanden (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [bəˈʃtandn̩]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zdany (np. egzamin)

(1.2) szwajc. niem. podeszły

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) imiesłów czasu przeszłego (Partizip Perfekt) czasownika bestehen

odmiana:

(1.1-2)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der bestandene ein bestandener bestandener	die bestandene eine bestandene bestandene	das bestandene ein bestandenes bestandenes	die bestandenen bestandenen bestandene
Gen.	słaba mieszana mocna	des bestandenen eines bestandenen bestandenen	der bestandenen einer bestandenen bestandener	des bestandenen eines bestandenen bestandenen	der bestandenen bestandenen bestandener
Dat.	słaba mieszana mocna	dem bestandenen einem bestandenen bestandenem	der bestandenen einer bestandenen bestandener	dem bestandenen einem bestandenen bestandenem	den bestandenen bestandenen bestandenen
Akk.	słaba mieszana mocna	den bestandenen einen bestandenen bestandenen	die bestandene eine bestandene bestandene	das bestandene ein bestandenes bestandenes	die bestandenen bestandenen bestandene
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Bestehen n, Bestand m, Beständigkeit ż

czas. bestehen

przym. beständig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: