beständig (język niemiecki) edytuj

wymowa:
?/i ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niezmienny, stały
(1.2) ciągły, trwały
(1.3) odporny, niewrażliwy
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Uns verbindet seit Jahren eine beständige Freundschaft.Od lat łączy nas niezmienna przyjaźń.
(1.2) Auf hoher See weht ein beständiger Wind.Na otwartym morzu wieje ciągły wiatr.
(1.3) Der Behälter ist beständig gegen Säure.Ten pojemnik jest odporny na kwas.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Beständigkeit ż, Bestand m
czas. bestehen
tem. słow. -beständig
przym. bestanden
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: