wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) oskarżać, obwiniać
odmiana:
(1.1) at beskylde, beskylder, beskyldte, beskyldt
przykłady:
(1.1) Kirken beskyldte det nye parti for »grotesk antiklerikalisme«.Kościół oskarżył nową partię ogroteskowy antyklerykalizm”.
(1.1) De polske politikere bliver ofte beskyldt for homofobi, de afviser dog kritikken som grundløs.Polscy politycy często oskarżani o homofobię, odrzucają jednak krytykę jako nieuzasadnioną.
składnia:
(1.1) at beskylde ng for at bezok. / at beskylde ng for ngt
kolokacje:
synonimy:
(1.1) anklage
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. beskyldning
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) oskarżać
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: