wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) obrońca, protektor[1][2]
odmiana:
en beskyddare, beskyddar(e)n, beskyddare, beskyddarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. beskydd, beskyddarinna
czas. beskydda
przym. beskyddande
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
  2. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 56.