beobachten

beobachten (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [bəˈʔoːpʔaxtn̩] IPA: [bəˈʔoːbaxtn̩] ​

​

wymowa austriacka

​

znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) obserwować

(1.2) zaobserwować, zauważyć w wyniku obserwacji

odmiana:

(1.1-2) beobacht|en (beobachtet), beobachtete, beobachtet (haben)

przykłady:

(1.1) Die Menschen beobachteten die Szenen auf der Straße aus ihren Fenstern. → Ludzie obserwowali sceny na ulicy ze swoich okien.

(1.2) Der Forscher hat eine seltsame Erscheinung beobachtet. → Badacz zaobserwował dziwne zjawisko.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Beobachtung ż, Beobachter m, Beobachterin ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. be- + Obacht

uwagi:

źródła: