belgijka

belgijka (język polski)

belgijka (1.1)

wymowa:

​, IPA: [bɛlʲˈɟijka], AS: [belʹǵii ̯ka], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) taniec towarzyski, odmiana chapelloise; zob. też chapelloise w Polsce w Wikipedii

(1.2) inspekt dwuspadowy

(1.3) rzad. rodzaj cienkiej bluzy, z przypinanym kapturem

(1.4) środ. odmiana gry w scrabble autorstwa Hipolita Woutersa

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	belgijka	belgijki
dopełniacz	belgijki	belgijek
celownik	belgijce	belgijkom
biernik	belgijkę	belgijki
narzędnik	belgijką	belgijkami
miejscownik	belgijce	belgijkach
wołacz	belgijko	belgijki

przykłady:

(1.1) Proste kroki i ich powtarzalność sprawiają, że belgijka chętnie tańczona jest na imprezach, ślubach i od paru lat również studniówkach.

składnia:

kolokacje:

(1.1) tańczyć belgijkę

synonimy:

(1.1) taniec belgijski

(1.2) skrzynia belgijska

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) taniec

(1.3) bluza

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. belg mzw, Belgia ż, Belgijka ż, Belg mos

przym. belgijski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: