belacka

belacka (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) przest. obmawiać, oczerniać, obsmarowywać, szkalować

odmiana:

(1.1) att belacka, belackar, belackade, belackat, belacka! ; pres. part. belackande, perf. part. belackad

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) förtala, baktala, bakdanta, smäda, nedsvärta, klandra, beskylla

antonimy:

(1.1) berömma, lovprisa, lovorda, hylla

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. belackande, belackare

związki frazeologiczne:

etymologia:

szw. be- + lacka → …wyraża obrazowość + daw. obmawiać

uwagi:

nie mylić z: bejaka → aprobować

źródła: