bekleiden (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[bəˈklaɪ̯dn̩]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) ubierać, ubrać
(1.2) podn. obkładać, obłożyć, pokrywać, pokryć (np. ozdobą)[1]
(1.3) podn. piastować (urząd); zajmować, zająć (np. stanowisko)[1]
odmiana:
(1.1-3)[2] bekleiden (bekleidet), bekleidete, bekleidet (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) knapp bekleidet → skąpo odzianyleicht bekleidet seinbyć lekko ubranym
(1.3) eine Position bekleiden • ein Amt bekleiden → piastować urząd
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Bekleiden n, Bekleidung ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: kleidenankleidenauskleidenbekleidenentkleidenumkleidenüberkleidenverkleiden
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „bekleiden” w: Duden Onlinewörterbuch, Bibliographisches Institut.
  2. Wiktionary.de, bekleiden (Konjugation), dostęp 03.10.2022