beiwohnen (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈbaɪ̯ˌvoːnən]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(1.1) uczestniczyć, brać udział, wziąć udział, być obecnym
odmiana:
(1.1)[1] beiwohnen (wohnt bei), wohnte bei, beigewohnt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Beiwohnen n, Beiwohnung ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: wohnenabwohnenanwohnenauseinanderwohnenbewohnenbeiwohneneinwohneninnewohnenverwohnen
źródła: