beilegen (język niemiecki) Edytuj

wymowa:
IPA[ˈbaɪ̯ˌleːɡn̩] ?/i IPA[ˌleːktə ˈbaɪ̯] IPA[ˈbaɪ̯ɡəˌleːkt]
?/i ?/i
znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(1.1) załączać, załączyć (np. do dokumentów)
(1.2) dodawać, dodać
(1.3) przypisywać
(1.4) łagodzić, ułagodzić, usuwać, usunąć (np. spór)
odmiana:
(1.1-4)[1] beileg|en (legt bei), legte bei, beigelegt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) beifügen
(1.4) schlichten
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Beilage ż, Beilegung ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: legenablegenanlegenauflegenauslegenbelegenbeilegendarlegendurchlegeneinlegenerlegenherlegenhinlegenhinterlegen nachlegenumlegenunterlegenüberlegenverlegenvorlegenweglegenzerlegenzulegenzurücklegen
źródła: