beikommen (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈbaɪ̯ˌkɔmən] ?/i
znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony, nieprzechodni

(1.1) radzić sobie, poradzić sobie, zbliżać się, zbliżyć się (by sobie poradzić)
(1.2) przychodzić, przyjść, wpadać, wpaść (do głowy)
odmiana:
(1.1-2)[1] beikomm|en (kommt bei), kam bei, beigekommen (sein)
przykłady:
składnia:
(1.1) etw./jdm. +Dat. beikommen
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Beikommen n
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. bei- + kommen
uwagi:
zobacz też: kommenabkommenankommenaufkommenauskommenbekommenbeikommendahinterkommendavonkommendurchkommeneinkommenhinkommenmitkommennachkommenumkommenüberkommenunterkommenverkommenvorkommenwegkommenwiederkommenzukommenzurückkommenzusammenkommen
zobacz też: beikommenvorbeikommen
źródła: